Lang, lang geleden, toen de meeste der huidige spotters nog niet eens geboren waren, stond er hier en daar al een enkele autospotter langs de weg. Misschien is het leuk om eens van een veteraan uit de tijd te horen, hoe anders dan nu de hobby destijds was. Vooral de technische mogelijkheden van tegenwoordig waren voor een spotter een jaartje of 20 geleden nog ondenkbaar.
Neem bijvoorbeeld de camera's. Natuurlijk nog niet digitaal, dus om foto's te kunnen maken, moest je eerst fotorolletjes kopen. Die had je in groottes van 12, 24 of 36 foto's met die van 36 hoefde je dus minder vaak het rolletje te wisselen. Voor een spotter zeer belangrijk, want dat wisselen kostte kostbare tijd. Het filmpje met negatieven moest immers weer helemaal terug in het rolletje gespoeld worden, eerst moeizaam met de hand, later ging het gelukkig automatisch. In die tijd was je als spotter natuurlijk doodsbenauwd dat je een spot zou kunnen missen! Na het terugspoelen het volle rolletje uit de camera, nieuw rolletje erin, doordraaien naar de eerste foto en eindelijk was je weer klaar voor de actie...maximaal 36 foto's lang!
Even een serie van 20 foto's achter elkaar klikken van een voorbijrijdende exoot zat er ook niet in dus, want dan was je rolletje veel te snel vol. En dat veroorzaakte weer te hoge kosten, want niet alleen de rolletjes zelf moesten betaald worden, maar ook het ontwikkelen van de foto's. Niks met even gauw de foto's in het display bekijken om te zien of ze gelukt waren, daar kwam je pas diverse dagen later achter, nadat je de afdrukken had opgehaald. Elke foto kostte dus geld en na een dag spotten met 500 foto's naar huis komen was zeer prijzig!
Er reden destijds echter ook duidelijk minder spotwaardige auto's rond, zeker in Nederland! Dus om wat te zien, moest je gemiddeld veel langer wachten. En vrijwel altijd alleen, want autospotten was destijds als hobby een vrijwel ongekend fenomeen. Pas met de komst van spotsites als Autogespot is daar verandering in gekomen en nu zie je op de beste locaties meteen hele groepen spotters, die elkaar ook nog eens per smartphone live op de hoogte kunnen houden van wat waar te spotten is. En binnen de kortste keren kunnen alle spotters elkaars foto's op het internet bekijken.
Om elkaars foto's te kunnen zien, kwamen vroeger de paar spotters die er waren af en toe bij elkaar thuis op bezoek. Fotoalbums doorbladeren was tenslotte de enige mogelijkheid om te bekijken wat voor auto's de anderen hadden vastgelegd. Dat was nog een heel gesleep, met een of twee sporttassen vol met fotoalbums in de trein!
Jaja...de hobby autospotten is er de afgelopen jaren een stuk eenvoudiger, goedkoper en leuker op geworden. Vroeger was dus toch niet alles beter. De foto's in dit verslag werden in de periode van 1990 tot 2001 gemaakt.
Lars
